بیماری‌ های گوش چیست و چگونه درمان می‌شوند؟

با این‌که بیماری کم‌شنوایی از متداول‌ترین و آشناترین بیماری‌های گوش است اما بیماری‌های دیگری نیز وجود دارند که می‌توانند بر گوش‌ها تأثیر گذاشته و در شنوایی و سلامتی گوش اختلال ایجاد کنند. برخی از بیماری های گوش تاثیر چندانی بر شنوایی ندارند و فقط کمی باعث آزار بیمار می‌شوند اما برخی دیگر می‌توانند به شدت ایجاد ناراحتی کرده و نیاز به دارودرمانی یا عمل جراحی داشته باشند. همین‌طور، این بیماری‌ها می‌توانند روی شنوایی بیمار تأثیر گذاشته و هرگونه کم‌شنوایی موجود را تشدید کنند.

دانستن شرایطی که بتواند بر گوش شما تأثیر بگذارد ضروری است. در این مطلب خلاصه‌ای از شایع‌ترین بیماری‌ های گوش آورده شده‌است.

بیشتر بخوانید: انواع جراحی زیبایی گوش

بیماری گوش شناگر (Swimmer’s Ear)

یکی از آشناترین بیماری های گوش، بیماری گوش شناگر است که اوتیتیس خارجی (Otitis Externa) نیز نامیده می‌شود. این بیماری عفونتی است که بین پرده‌ی گوش و گوش خارجی (عضوی که در دو طرف سر وجود دارد) افراد ایجاد می‌شود. از آن‌جایی که گوش شناگران اغلب در حین انجام حرکات طولانی‌مدت در استخرهای تصفیه‌نشده دچار عفونت می‌شوند این بیماری چنین نامی گرفته‌است. در این نوع بیماری، آب کثیف وارد کانال گوش می‌شود و فرصت تکثیر برای باکتری‌های فرصت‌طلب فراهم می‌شود. در نهایت، وقتی تعداد آن‌ها از کنترل خارج شد، بدن سلول‌های ایمنی را به محل عفونت می‌فرستد که باعث التهاب و تورم دردناک می‌شود. با این حال، بیماری گوش شناگر نه فقط برای شناگران بلکه ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد. به ویژه برای کسانی که گوش‌هایشان را بیش از حد ممکن تمیز می‌کنند.

عفونت‌های گوش میانی

بیماری گوش شناگر در درجه‌ی اول بر گوش خارجی تأثیر می‌گذارد. با این حال، اکثر عفونت‌های گوش در گوش میانی ریشه می‌گیرند؛ ناحیه‌ای بین پرده‌ي گوش و مجرای حلزونی گوش. بسیاری از میکروب‌ها باعث عفونت گوش میانی می‌شوند؛ از آن جمله می‌توان به باکتری‌ها و ویروس‌ها نیز اشاره کرد. به طور معمول، این مهاجمان از قسمت دیگری از بدن نشات می‌گیرند که در ادامه به گوش و بخش میانی آن می‌رسند. به عنوان مثال، اگر سرماخوردگی یا آنفولانزا گرفته باشید، احتمال ابتلا به عفونت گوش بسیار بیشتر خواهد شد. ویروس‌ها و باکتری‌ها می‌توانند از لوله‌هایی که دستگاه تنفسی را به گوش متصل می‌کنند عبور کرده، خود را به مجرای حلزونی برسانند و منجر به علائم عفونت شوند. آن‌ها در گوش میانی مستقر می‌شوند و باعث التهاب مجرای میانی گوش شوند.

گوش‌ مسدود شده

در گوش‌های ما به طور طبیعی غدد کوچکی وجود دارند که مجرای گوش را می‌پوشانند و وظیفه‌ی تولید موم را بر عهده دارند. هدف از تولید این ماده‌ي چسبناک، به دام انداختن گرد و غبار و میکروب‌های وارد‌شده است تا از نفوذ آن‌ها به پرده‌ی گوش جلوگیری کند. هنگامی که گوش به درستی کار کند، این ذرات را جمع می‌کند و آن‌ها را به دهانه‌ی خارجی گوش منتقل می‌کند. در ادامه موم‌ها خشک می‌شوند و سپس پوسته پوسته شده و از گوش خارج می‌شوند. با این حال، گاهی اوقات گوش‌، بیش از اندازه‌ی لازم موم تولید می‌کند. این موم‌ها جلوی پرده‌ي گوش گیر می‌کند، سفت می‌شود و به بیرون گوش هدایت نمی‌شود. بیمارانی که گوش‌های بسته دارند صداهایی خاموش و خفه را تجربه می‌کنند. موم‌های مانده در گوش، همچنین می‌توانند عفونت‌های ثانویه را در اطراف انسداد ایجاد کنند چرا که موم دیگر قادر به حذف باکتری‌های مهاجم از کانال گوش نیست.

نشانگان مِنییِر (Meniere’s Disease)

بیماری یا سندروم منییر وضعیتی است که در نتیجه‌ی تجمع بیش از حد مایع گوش داخلی ایجاد می‌شود. هنگامی‌که اجزای داخل گوش اشباع می‌شوند و دیگر قادر به انجام عملکرد منظم خود نیستند. این به نوبه‌ي خود منجر به مشکلات شنوایی، عدم تعادل و همچنین احساس فشار در داخل گوش می‌شود. هیچ درمانی برای بیماری منییر وجود ندارد اما می‌توان به ایجاد تغییراتی در شیوه‌ی زندگی، شدت علائم آن را کاهش داد. پزشکان گوش و حلق و بینی اغلب از بیماران خود می‌خواهند که دارو مصرف کنند، در تمرینات کاهش استرس شرکت کنند، سطح فعالیت بدنی خود را افزایش دهند و درمان‌های طبیعی را برای کاهش علائم امتحان کنند. در شدیدترین و آزاردهنده‌ترین شرایط، عمل جراحی به عنوان آخرین راه‌حل پیشنهاد می‌شود.

اتوسکلِروز (Otosclerosis)

اتواِسکلِروز وضعیتی است که در آن، استخوان داخل گوش دچار رشد غیرطبیعی می‌شود. گوش یک سیستم پیچیده است که امواج صوتی را به صدا تبدیل می‌کند. در حقیقت، مجرای ورودی گوش در واکنش به تکانه‌های عصبی، به یک سری سازوکارهای خاص متکی است. بخشی از این مکانیسم متکی به استخوان کوچکی است که استخوان رکابی نامیده می‌شود. معمولاً این استخوان می‌تواند آزادانه در کیسه‌ی خود حرکت کند و اطلاعات را در طول زنجیره منتقل کند. اما در افراد مبتلا به اتواسکلروز، این استخوان می‌تواند آن‌قدر بزرگ شود که دیگر حرکت نکند و هنگامی‌که این اتفاق میفتد، سیگنال‌های صوتی ورودی، دیگر نمی‌توانند به گوش داخلی منتقل شوند.

در درمان اتوسکلروز معمولاً یکی از دو مسیر زیر استفاده می‌شود. یا به بیمار توصیه می‌شود از سمعک استفاده کند یا برای کاهش اندازه‌ي استخوان متوسل به جراحی می‌شوند. این نوع جراحی، استاپدِکتومی نامیده می‌شود و متخصصان گوش و حلق و بینی آن را انجام می‌دهند.

بیشتر بخوانید: جراحی ترمیم پرده گوش

تغییرات در فشار گوش

گوش به تغییرات فشار بسیار حساس است. اگر فشار داخل گوش بیشتر از فشار خارج آن باشد، ممکن است باعث ناراحتی شود. تغییر فشار به خودی خود یک بیماری نیست اما اتفاقی رایج است. به عنوان مثال، برخی افراد هنگام پرواز درد شدیدی را تجربه می‌کنند. وقتی هواپیما به زمین می‌نشیند باز هم فشار داخل گوش تنظیم نمی‌شود و درد گوش را به همراه دارد. غواصان و کوهنوردان می توانند علائم مشابهی مانند کاهش شنوایی و احساس پر شدن گوش را نیز تجربه کنند.

کلام پایانی

اگر احساس درد و بیماری در گوش خود دارید یا نگران این هستید که دچار بیماری گوش شده باشید می‌توانید از طریق کلینیک ما با پزشکان حاذق و ماهر، اولین وقت ملاقات خود را تعیین کنید و سلامتی را به گوش‌هایتان بازگردانید. همچنین مشاوران باتجربه‌ی کلینیک ما، در بخش نظرات همین صفحه می‌توانند تا حد امکان پاسخگوی سوالات شما عزیزان باشند.

دکتر آزاده ناصحی متخصص گوش و حلق و بینی و جراحی های سرو گردن در روزهای کاری در مطب خود آماده‌ی ویزیت کردن و ارائه‌ی مشاوره به شما زیباجویان گرامی است. همچنین همیشه می‌توانید در اینستاگرام سوالات خود را پرسیده و از ویدیوهای آموزشی مجموعه استفاده کنید.

منبع: omahaent